الزامات و چالشهای تحقق احکام مسکن و شهرسازی در برنامه هفتم در جلسهای در مرکز پژوهشهای مجلس بررسی شد. در این نشست عنوان شد که عمده قوانین مربوط به مسکن به جای حمایتی بودن، ماهیت تنبیهی و درآمدزایی دارند. به عنوان نمونه چند نوبت مالیات در فرآیند ساخت و تعدد پایههای مالیاتی بخش مسکن، شرایط دشوار بیمه ساختمان و تعهدات اندک تامیناجتماعی در مقابل کارگران ساختمانی و بار سنگین و فزاینده هزینه و زمان صدور جواز توسط شهرداری و بوروکراسی و مسائل نظام مهندسی ساختمان عملا موانعی برای فعالان این حوزه ایجاد کرده است. یکی دیگر از مباحث مهم این نشست، نقد قوانین و مقررات مالیاتی و نگاه منفی به بخش انبوهسازان بود.
پنج معاونت، شرکت و سازمان در یک وزارتخانه برای حوزههای بههم پیوسته و غیرقابل تفکیک «زمین، مسکن و شهرسازی» تصمیمگیری میکنند. برآیند این مدل سیاستگذاری جزیرهای طی دو دهه گذشته، «تقابل پنهان» دستگاههای به ظاهر «هماهنگ با هم» برای تخصیص منابع بوده که سه آسیب به بخش مسکن وارد کرده است؛ یک شرکت دولتی به دنبال «وام و زمین برای توسعه منفصل شهرها» و دیگری، در تلاش برای رفع فرسودگی درون شهرها. عزل و نصبها در وزارتخانه متولی این بخش فرصتی است برای «ادغام این جزایر» به معنای «سیاستگذاری برای حل مساله مشترک».
دولت و شهرداری هر کدام، نوعی از «مالیات سالانه بر آپارتمان» را دریافت میکنند که هر دو در مقایسه با رویه جهانی «مالیات سالانه ملکی» مملو از اشکال است. تجربه مالیاتستانی در آمریکا نشان میدهد، قیمت مسکن حساسیت معناداری به نرخ مالیات سالانه دارد و در عین حال، باعث کاهش سوداگری و عرضه زمین به بازار مصرف میشود. با وجود پنجکاره بودن این مالیات، فرمول بهکار گرفتهشده در شهرداری، از بابت نرخ، کاملا ناکارآمد است و همین مالیات با اسم رمز «املاک لوکس» در بودجه۱۴۰۴ نیز چهار ایراد دارد.
مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی رسمی، اعلام کرد: در فاصله سالهای ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۳، «تنها ۲۰هزار واحد مسکونی از طرح نهضت ملی مسکن به سرانجام رسید». بر اساس طرح نهضت ملی مسکن، قرار بود سالانه یک میلیون واحد مسکونی در کشور روی زمینهای ۹۹ ساله ساخته شود. براین اساس، باید تا امروز «دستکم ۲ میلیون مسکن دولتیساز با قیمت ارزان تحویل خانوارهای بیخانه شده باشد.»
«مالیاتستان» در نیمسال اول ۱۴۰۳ فقط ۰.۸ درصد از آنچه قرار بود تحت عنوان «مالیات بر خانهخالی» از مالکان دریافت شود را وصول کرد. بررسیها نشان میدهد، این مردودی مقابل مالکان املاک منجمدشده در بازار مسکن، دستکم برای سومین سالی متوالی رخ میدهد. شکست برابر خانههای خالی ناشی از «یک قانون با ۱۰۰۱ معافیت و استثنا» و همچنین «چشمبستن سیاستگذار» نسبت به الگوی جهانی مالیاتستانی از ملک است. در کارنامه اخیر، موفقیت نسبی در اخذ مالیات از املاک لوکس میتواند برای اصلاح مسیر در بازار خانههای بلااستفاده، معنادار باشد.
سرمایهگذاریهای ساختمانی در سال گذشته «در مجموع» و به لحاظ «رشد واقعی» ۹درصد نسبت به ۱۴۰۱ در کل کشور افزایش پیدا کرد. اما «نمای پنهان» این آمار رسمی که به «اجزای سرمایهگذاریهای صورتگرفته» اختصاص دارد، «علامت نامساعد» از بازار مسکن۱۴۰۲ مخابره میکند. حجم کل سرمایهگذاری شامل سه مرحله خطتولید ساختمان میشود؛ «شروع ساخت»، «نیمهتمامها» و «تکمیل ساختمانها». سال گذشته ورود سرمایه به مرحلهاول «رکورد رشد واقعی از سال ۸۷» را زد که یک علت کلیدی داشت.
در مرحله نخست از طرح مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ۶ کلانشهر کشور شامل تهران، کرج، کرمان، مشهد، تبریز و زنجان مورد مطالعه قرار گرفتند که پس از انجام مراحل مطالعاتی و ارزیابیهای میدانی مختلف، نقشه حریم گسلی در شهرهای ذکر شده تهیه و ارائه شد. این کار پس از انجام مراحل قانونی در کارگروه مخاطرات استانها، کمیته فنی استانداریها به تایید رسید و در نهایت با طرح در شورایعالی شهرسازی و معماری، نقشههای مذکور به تصویب و تائید رسید و نهادهای ذیربط از جمله شهرداریها و ادارات کل راه و شهرسازی جهت پیادهسازی در طرحهای جامع و تفصیلی و اعمال در تصمیمگیریهای آتی شهرها از نظر کاربری اراضی، تعداد طبقات ساختمانها، نوع ساخت و ساز، ممنوعیت ساخت ساختمانهای با اهمیت بسیار زیاد و اولویتبندی مقاومسازی سازههای موجود، نسبت به اجرای آن مسئولیت دارند.
هزینه مسکن در سبد هزینه خانوار از اواخر دهه۹۰ به «غول درآمدخوار» تبدیل شد؛ این غول امروز در مناطق شهری، دوپینگ کرده و در حال بلعیدن نزدیک به نیمی از کل هزینه زندگی ماهانه و سالانه شهروندان است. اطلاعات رسمی از آخرین وضعیت «بزرگی هزینه تامین مسکن» در زندگی خانوارهای شهری ۳۱ استان کشور نشان میدهد سهم این فاکتور اصلی و غیرقابل حذف در سبد هزینه شهرنشینها از ۳۸درصد سال۱۴۰۱ به ۴۲.۴درصد در سال۱۴۰۲ افزایش پیدا کرده است. اجارهنشینها در دهه۸۰ تنها ۲۸درصد از هزینههای زندگیشان را صرف مسکن میکردند. از ابتدای دهه۹۰ این فاکتور، بزرگ و بزرگتر شد. سطح متعارف «هزینه مسکن» در سبد خانوار براساس توصیه جهانی، حداکثر ۳۰درصد باید باشد. در غیر اینصورت، «کیفیت زندگی» آسیب میبیند و رفاه کاهش پیدا میکند.
دولت برای دخالت در بازار مسکن بهانههای خاص خود را دارد؛ بهانههایی مانند اینکه زمین کالای قابل تولید نیست و شباهتی به دیگر بازارها ندارد. در نتیجه نیاز است که دولت دخالتهای بهخصوصی در بازار زمین و مسکن داشته باشد. برخی بهانههای دیگر این است که بازار مسکن از معدود حوزههایی است که حتی در همه کشورهای توسعهیافته، دولتها به شکلهای گسترده و متنوع از قبیل یارانه وامهای رهنی، معافیتهای مالیاتی وسیع، بیمه بازار وامهای رهنی، تثبیت اجاره، قرعهکشی منازل ارزان برای اقشار کمدرآمد، اجبار سازندگان تجاری برای فروش برخی واحدها به قیمت پایین و... در آن مداخله میکنند. در واقع پایه این استدلالها این است که مسکن کالای خصوصی صرف نیست و با سایر کالاها فرق میکند. اما مرز باریک مداخله دولت در بازار مسکن چگونه تعیین میشود و به عبارت دیگر، سوزنبان سیاستگذاری مسکن چیست؟
سقوط مرتب سهم مسکن از تسهیلات بانکی طی نیمسال اول –در ادامه ریزش در سالهای اخیر- از «ضعف پنهان» بانکها در تامین مالی بخش مهم اقتصاد حکایت دارد. این سهم از ۷درصد سال گذشته به ۶درصد در ۴ماه اول امسال و ۵.۶درصد در ۶ماه تنزل کرده؛ سهم متعارف حداقل ۲۰درصد است. رکوردهای جدید نیز از ناکارآمدی وام خرید و نپرداختن وام تعمیرات ثبت شده است. بررسیها از راز این سقوط نشان میدهد، منبع شارژ مسکن، خودش دشارژ شده و با «جریمه» هم برنمیگردد. بانکدارها سه راهکار پیشنهاد میکنند.
به گزارش روابط عمومی انجمن انبوه سازان مسکن و ساختمان آذربایجان شرقی، گزارش اخیر مرکز آمار ایران با عنوان شاخص قیمت مصرفکننده بیانگر تغییرات شاخص اجارهبهای مسکن در کشور بارشد ۳۸/۵ درصدی اجارهبهای سال جاری در مقایسه با زمان مشابه سال گذشته میباشد. اگرچه در تیرماه سال جاری افت خفیف تب اجارهبها شکلگرفته بود اما این روند پایدار نماند و مطابق با آخرین آمارهای رسمی مربوط به تغییرات شاخص اجارهبهای مسکن، پر میانه تابستان سرعت رشد اجارهبها افزایش یافت و در مردادماه امسال نسبت به تیرماه، ۳/ ۳درصد (تورم نقطهبهنقطه) رشد کرد.
جهش قیمتی دربازار اجارهبها در شرایطی رقم خورده که بازار خریدوفروش مسکن با افت قیمت و رکود فصلی همراه شده است. به باور کارشناسان این حوزه مهمترین عامل رشد شاخص قیمتی بازار اجارهبهای مسکن، تورم عمومی جامعه میباشد چراکه اجارهبهای مسکن در بازار بهعنوان یک کالا در سبد هزینه خانوار محاسبه میگردد.
بنابراین نرخ اجارهبهای مسکن تابعی از اقتصاد کل است و درگرو کاهش یا افزایش قیمت خریدوفروش در بازارمسکن نیست. فعالان حوزه اقتصاد مسکن عنوان میدارند که درشرایط حالحاضر میبایست درصدد راهکارهای ریشهای بود تا مدیریت بازار بهصورت کلان و منطبق با شاخصههای اقتصادی در دستورکار قرار بگیرد؛ برخی بر راهکار تسهیل مالکیت برای مردم از طریق واگذاری زمین به متقاضیان تأکیددارند و برخی دیگر ارائه زمین به انبوهسازان و تولیدکنندگان حرفهای را راهکاری مثمرثمر میدانند. آنچه که در این میان حائز اهمیت است، مؤلفه مشترک با عنوان لزوم واگذاری زمین از سوی دولت برای ساخت مسکن میباشد.
فعالان این حوزه میگویند که دولت میتواند بهراحتی و با شکستن انحصار زمین و عرضه کردن آن بهصورت مستقیم به مردم مشکل مسکن را تا حدی حل کند و زمینه مدیریت بازار اجارهبها را نیز رقم بزند. اتخاذ چنین روندی چارچوب تکمیل طرح نهضت ملی مسکن را نیز رقم خواهد زد و تأثیرات مثبت و تعیینکنندهای برای متقاضیان مسکن خواهد داشت. در بررسی بیشتر این موضوع و شیوههای مدیریت بازار اجارهبهای مسکن به گفتوگو بارحمت الله فیروزی پوربادی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی پرداختیم و راهکار تسهیل مالکیت برای مردم از طریق واگذاری زمین به متقاضیان یا انبوهسازان را درگفتوگو با حسن محتشم، عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان تهران واکاوی کردیم که در ادامه میخوانید.
واگذاری زمین به مستأجران منجر به کاهش قیمت زمین و خانه نخواهد شد حسن محتشم، عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان تهران در گفتوگو با خبرنگار «رسالت» به تشریح راهکار تسهیل مالکیت برای مردم از طریق واگذاری زمین به متقاضیان پرداخت و در بررسی اثرات این امر در مقابله با رشد قیمتی بازار اجارهبهای مسکن عنوان کرد: در وهله نخست باید بگوییم که مالکیت زمین به معنای کاهش قیمتی در بازار اجارهبها نیست بهویژه اگر زمین موردنظر بهصورت مستقیم در اختیار متقاضیان قرار بگیرد. واگذاری زمین به مستأجران به معنای واگذاری زمین به فردی است که امکانات ساخت مسکن را ندارد و چهبسا در تأمین نقدینگی موردنیاز نیز دچار مشکل است. وی درباره لزوم تأمین نقدینگی برای ساخت مسکن افزود: مادامیکه نقدینگی موردنیاز برای ساخت وجود نداشته باشد، واگذاری زمین اثربخش نخواهد بود. بنابراین نمیتوان واگذاری زمین را راهکاری برای کنترل بازار اجارهبهای مسکن دانست. محتشم درباره نقش انبوهسازان در فرآیند ساخت مسکن تصریح کرد: واگذاری زمین مادامی ثمربخش خواهد بود که به سازندگان و افراد آشنا با فرآیند ساختوساز واگذار گردد؛ انبوهسازان و تولیدکنندگان حرفهای میتوانند پس از دریافت زمین از سوی دولت، در فرآیند ساخت مشارکت کنند و با افزایش تولید، عرضه در بازار مسکن را ساماندهی کنند و بازار اجارهبهای مسکن را نیز به تعادل قیمتی برسانند.
عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان تهران با اشاره به مؤلفههای استاندارد و ضوابط موردنیاز برای ساخت مسکن همچنین خاطرنشان کرد: مادامیکه زمین به انبوهسازان واگذار گردد، اطمینان خاطر برای ساخت مسکن مطابق با استانداردها نیز شکل خواهد گرفت. فرد متقاضی که تجربهای از ساخت ندارد، نمیتواند مؤلفههای لازم استاندارد را رعایت کند و مسائل ضوابطی را به سرانجام برساند. او بابیان اینکه تسهیل مالکیت برای مردم از طریق واگذاری زمین به سازندگان و انبوهسازان، راهکاری ثمربخش خواهد بود، متذکر شد: برای رعایت استاندارد باید کار را به متخصص آن بسپاریم. بنابراین واگذاری زمین به فرد غیرمتخصص امری نادرست خواهد بود و موجب کنترل بازار مسکن بهویژه بازار اجارهبها نخواهد شد. وی با تأکید بر لزوم تعامل اجرایی دولت با بانکها در حوزه ساخت مسکن یادآور شد: دولت باید زمین را در اختیار سازندگان حرفهای و انبوهسازان قرار دهد و با بانکها تعامل اجرایی و عملی رقم بزند؛ بیشک تعامل اجرایی با سازندگان و بانکها میتواند گامی مهم در راستای افزایش عرضه و ساماندهی بازار مسکن باشد. حدود دو سال از ساخت نهضت ملی مسکن میگذرد و بهجای آنکه دو میلیون واحد ساخته شود، تنها چندین هزارواحد ساخته و با قرارداد همراه شدهاند. متأسفانه به پایان رسیدن این قراردادها نیز به سبب تورم شکلگرفته در این حوزه، دشوار است و بهراحتی امکانپذیر نخواهد بود.
کارشناس حوزه مسکن با بیان اینکه حل مشکلات بازار مسکن، نرخ اجارهبها را مدیریت خواهد کرد، همچنین ادامه داد: بالارفتن تعداد واحدهای تولیدی به معنای افزایش عرضه خواهد بود و بر بازار مسکن اثرات بسیاری خواهد داشت. مادامیکه بازار مسکن به تعادل برسد، بازار اجارهبها نیز کنترل خواهد شد. او درتشریح اثرات افزایش تقاضا و کاهش عرضه در بازار مسکن گفت: مادامیکه تقاضا در بازار اجاره افزایش یابد، قیمت اجاره با رشد همراه میگردد. شایانذکر است تا بگوییم که قیمت اجاره ضریبی از قیمت ملک را تشکیل میدهد. بنابراین مادامیکه تقاضا افزون شود و عرضه شکل نگیرد، اجاره علاوه بر ایجاد ضریب ملکی، نرخ اجارهبها را با رشد همراه میکند. وی در پایان این گفتوگو بیان کرد: تجربه ثبات کرده است که بازارمسکن باقیمتهای دستوری قابلکنترل نخواهد بود براین اساس نیاز است تا راهکار ریشهای همچون واگذاری زمین به سازندگان حرفهای و تعامل اجرایی با بانکها در دستورکار قرار بگیرد و شرایطی توأم با نفع اقتصادی برای بانکها و سازندگان رقم بخورد تا در شرایط تورمی نرخ مسکن دچار زیان نشوند و ساخت واحدهای مسکونی را بهمنظور افزایش عرضه و به تعادل رسیدن قیمت مسکن مدنظر قرار دهند.
راهکار مدیریت بازار مسکن افزایش عرضه است رحمتالله فیروزی پوربادی، نماینده مردم نطنز و عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار «رسالت» به تشریح راهکارهای کنترل بازار اجارهبهای مسکن پرداخت و دراینباره عنوان کرد: کنترل قیمت در بازارمسکن مستلزم ارائه راهکارهای اساسی و اقدامات ریشهای است. بنابراین درگام نخست میبایست اقدامات اساسی را در دستورکار قرار دهیم. افزون براین شناسایی ظرفیتها و منابع موجود ملی میتواند امری کمککننده باشد و زمینه تعادل قیمت در بازار مسکن بهویژه بازار اجارهبها را رقم بزند.
وی درخصوص خانههای خالی از سکنه میافزاید: مطابق با آمارها بسیاری از خانههای ساختهشده از سوی بانکها یا بخش خصوصی خالی مانده و عرضه نشدهاند. دولت میبایست برای چنین خانههایی تصمیمگیری کند و زمینه عرضه و استفاده از این خانهها را برای متقاضیان رقم بزند. وی با اشاره بهضرورت اجرای قانون مالیات بر خانههای خالی افزود: مجتمعهای مسکونی که خالی از سکنه میباشند، باید با تدابیر ویژه دولت همراه شوند و مورد عرضه قرار بگیرند. بررسی این روند متمایز از شناخت خانههای خالی است. دراینجا منظور واحدهایی است که بهصورت انبوه از سوی سازندگانی همچون بانکها یا بخش خصوصی ساختهشده است،
می باشد. توأم با این روند اجرایی قوانینی همچون مالیات بر خانههای خالی نیز امری کمککننده خواهد بود و موجب تعادل قیمتی در بازار مسکن خواهد شد. عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی با تأکید بر لزوم مشارکت با فعالان و کارشناسان حوزه مسکن تصریح کرد: باید از امکانات موجود در کشور بهره بگیریم و راهکارهای کوتاهمدت و بلندمدت برای ساماندهی بازار مسکن را در دستورکار قرار دهیم. بهرهگیری از فعالان این حوزه و مشارکت با صاحبنظران میتواند گامی ثمربخش باشد. نماینده مردم نطنز در پایان این گفتوگو با تشریح نقش عرضه و تقاضا در بازار اجارهبها همچنین خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات اساسی بازار مسکن این است که تقاضا درحال افزایش و عرضه در حال کاهش است. مادامیکه تقاضا بالا برود اما عرضه رخ ندهد، قیمت مسکن صعودی خواهد شد. بنابراین ضرورت دارد تا افزایش عرضه را مدنظر قرار دهیم تا تقاضا بیپاسخ نماند و نمودار قیمتی مسکن صعودی نشود.
منبع: روزنامه رسالت